Op een vroege zaterdagmorgen komt deze man met een uitzonderlijk verhaal bij mij en Frank de keuken binnen.

Ik zet koffie waarvan later blijkt dat hij deze niet drinkt, terwijl Frank hem vertelt over de plek waar we wonen.

In mezelf merk ik dat er al afstemming ontstaat.

Het is prima voor mij om direct als we aan de tafel naast de heldenbank zitten aan deze Helden Bank Sessie te beginnen.

 

Ik schrijf de feiten op:

Hij is geboren in een klooster.

Hij is geboren bij een 16 jarige moeder.

Moeder was katholiek.

Moeder heeft Michel afgestaan na de geboorte.

Hij is vijf maanden in het klooster bij de zusters geweest.

Daarna is die geadopteerd.

Hij heeft zijn biologische moeder ontmoet op latere leeftijd, net als zijn biologische vader.

 

Maar voordat ik die feiten opschreef had ik natuurlijk eerst zijn medicijnwiel / creatiewiel na aanleiding van zijn geboortedatum uitgerekend.

Michel vertelt me dat er verwarring is over zijn geboortedatum door een verslag wat hij heeft gekregen.

Dit verslag was afkomstig van de zusters uit het klooster.

Daar in staat een andere datum genoemd dan dat er bij de gemeente is aangegeven.

Ik reken beide medicijnwielen uit en ik zeg hem dat wij hier op in de sessie helderheid kunnen krijgen.

 

Nog meer feiten die ik opschrijf zijn dat z’n moeder geboren is in 1957.

Dat ze Michel even gezien heeft na de geboorte.

Dat de opa van Michel een schuinsmarcheerder werd genoemd en een flirt.

Hij deed werk in administratie.

Oma had Michel wil willen groot brengen, maar de relatie tussen opa en oma was zo slecht dat dit niet mogelijk was.

 

Michel ervaart in het hier en nu verlatingsangst en bindingsangst.

De aanleiding waarom hij komt, is de ingang van deze sessie.

De ingang van deze sessie is dat hij op dit moment in een relatie zit.

Die relatie is moeilijk op dit moment.

Hij heeft meerdere liefdesrelaties gehad die gestopt zijn.

En nu lijkt dit opnieuw te gaan gebeuren.

In wat hij vertelt en hoe hij het vertelt, constateer ik (Loes) dat hij zichzelf ziet als de dader die de relatie kapot maakt.

Hij heeft van uit een eerdere relatie twee kinderen gekregen.

Ook schrijf ik op dat moeder, drie broers had en één broertje.

Ze was het enige meisje in een gezin van vijf kinderen.

Een jaar, ongeveer na de geboorte van Michel heeft moeder een herseninfarct gehad.

En daarna is ze levenslang gehandicapt geweest.

Ze zat ook in een rolstoel toen Michel haar ontmoette.

Moeder is inmiddels overleden.

 

Michel gaat op de bank liggen.

We beginnen door de sensaties in het lichaam waar te nemen.

Al gauw ervaar ik de energie van moeder in de ruimte.

Michel kan makkelijk contact maken met dat energieveld.

 

Moeder spreekt via de stem van Michel via Michel.

Via moeder maak ik (Loes) contact met haar vader (de opa van Michel).

Hij laat direct emoties zien.

Het is duidelijk dat hij het moeilijk heeft.

Ik maak Michel bewust van de samenhang dat opa als flirt en schuinsmarcheerder wordt aangeduid en de dader rol die Michel in een liefdesrelatie op zich neemt.

 

Zowel opa als Michel begrijpen dit.

We reizen over de tijdlijn van opa na dat het opa eerst duidelijk is geworden dat hij geen levend lichaam meer heeft.

We komen terecht bij een ervaring die de opa van Michel op 8 jarige leeftijd heeft.

Opa is door iemand uit de kerk meegenomen op een reis.

Vermoedelijk is dat een reisje geweest naar Duitsland.

Het zou ook een reisje geweest kunnen zijn naar Oostenrijk.

De jongen van 8 jaar is in een soort houten hut.

Hij wordt daar door de persoon die hem meegenomen heeft zwaar seksueel misbruikt.

Het vindt op zo’n manier plaats dat de 8 jarige jongen geheel gelooft dat hij de jongen zelf, de dader ervan is.

De jongen van 8 gelooft dat hij dit verdient.

De jongen staat er 100% achter dat hij dader is.

De jongen van 8 gelooft dat hij dit zelf over zichzelf heeft afgeholpen.

Hij neemt daarmee schuld en schaamte aan.

En dat binnen de hele sfeer van het katholieke geloof, omdat hij deze man ook kent via de kerk.

Via Michel wordt de ervaring herbeleefd en dat wat er innerlijk tijdens deze ervaring in 8 jarige opa gebeurt is geuit.

 

Jaren later als de jongen inmiddels man is en verliefd is op zijn toekomstige vrouw, wordt die door een diender van de straat gehaald.

Het is de tweede wereldoorlog en hij liep random in Amsterdam over straat.

Hij wordt opeens meegenomen.

 

Ik (Loes) krijg ontzettend veel energie velden te voelen en ik realiseer me dat ik in het drukke Amsterdam ben.

En dat er op dat moment in de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam ontzettend veel aan de hand was.

Er zijn veel chaotische energieën aanwezig bij mij in de ruimte.

We hebben door dit te benoemen een energieveld opgeroepen.

Het is een energieveld van een tijd waarin er dingen konden gebeuren die op andere momenten in de geschiedenis niet kunnen gebeuren.

 

Dat heeft alles te maken met de energie die op dat moment op aarde heerste, denk daarbij ook aan de stand van de planeten.

Het vraagt van mij (Loes) veel focus om me te concentreren op het verhaal van deze man.

 

Deze jongen, de opa van Michel groeit op en leeft in een wirwar van energievelden en lijntjes.

Evenals zijn kleinzoon Michel die hier bij mij op de bank ligt, hij heeft ook veel lijntjes uitstaan naar heel veel verschillende energievelden.

 

Dit maakt mij persoonlijk weer bewust, hoe anders energievelden zijn in stadsgebieden.

Ik (Loes) zelf leef al meer dan 15 jaar in dorpsvelden.

 

In de wirwar van energievelden stemmen wij ons af op waar deze jongen mee naartoe genomen wordt.

Ik moet eigenlijk zeggen jonge man.

Hij wordt meegenomen naar een kantoorpand.

En daar zit diegene die een bepaald ambt beoefend binnen het systeem.

Deze ambtenaar kent de jonge man.

Het is namelijk de man die hem misbruikte in de houten hut.

Deze man weet het zo te spelen dat de jongen direct in schuld en schaamte wordt teruggebracht, precies doet wat deze misbruiker wil.

De man vertelt hem dat hij zijn naam (opa’s naam) heeft gezien in een soort verzetskrant.

En dat dat dus betekent dat hij weet wie er in het verzet zitten in Amsterdam.

Hierdoor word ik me nog bewuster van het enorme energieveld waarmee we contact hebben op dat moment.

 

Het is het energieveld van het Amsterdamse verzet ten tijden van de tweede wereldoorlog.

Het gaat echt over het hart van het verzet in Amsterdam op dat moment.

De man (de misbruiker) zegt hem dat hij verwacht dat de jonge man hem namen gaat geven.

Namen van de mensen in het verzet.

Vanuit de ervaring van de jonge man (de opa van Michel) en met deze man (misbruiker) gehoorzaamt hij.

 

En dus levert de jongen in de komende tijd daarna de namen van alle mensen die vertrokken betrokken zijn bij het verzet op dat moment in de Tweede Wereldoorlog in Amsterdam.

 

Ik (Loes) ben er stil van.

Ik ben geraakt aangezien ik ook affiniteit heb met “verzet” door de rol die ik met mijn man Frank vervul in deze tijd.

We hebben het hier over vele namen.

Deze mensen worden ook omgebracht, waardoor het daderschap van deze man die trouwt en kinderen krijgt groter wordt.

Hij kan niet echt meer de rol van vader in een gezin vervullen.

Het besef komt dat deze man een heel, heel afwezige vader is.

 

Ik begeleid opa om de slachtoffers (de mensen) die hij verraden heeft onder ogen te komen.

Het zijn er veel.

Ze hebben hun eigen lot en hun eigen weg hierin.

Opa kan het loslaten wat hij hen heeft aangedaan.

 

Vanuit die afwezigheid en de situatie dat zijn dochter opgroeit als meisje met vier broers ontstaat er bij zijn dochter iets.

Er ontstaat een verlangen in het meisje om echt gezien te worden en van een man liefde te ontvangen. Er zijn wel mannen in haar omgeving maar deze zijn er totaal niet voor haar.

Op bepaalde manier is het mannelijk heel aanwezig en dominant in haar leven, maar het is ook helemaal niet

Er is veel mannelijke energie om haar heen, maar er is weinig mannelijke aandacht en mannelijke liefde voor haar.

Dat maakt dat zij op een 15 jarige leeftijd zwanger kan worden.

 

We gaan naar die situatie toe waarin de moeder van het meisje van vijftien aangeeft dat zij liefde voelt voor het kind in de buik van haar dochter en dat ze het wel groot zou willen brengen.

Dit kan pertinent niet, vindt opa.

De vader van het zwangere meisje.

“Het kind had er niet moeten zijn” roept hij schel.

“Het kind had dat niet moeten zijn”, zegt hij opnieuw.

Deze uitspraak komt helemaal vanuit zijn trauma en vanuit zijn pijn.

 

Hij (opa) creëert de setting van de geboorte van dit kind.

Hij creëert de verbindingen, zodat dit meisje via de kerk kan bevallen in een klooster.

Ik herinner opa aan wat die ervaren heeft in de blokhut.

Een gevoel van alleen zijn een gevoel van totale verlating en totale eenzaamheid.

Hij benoemde dat gevoel tijdens het herbeleven van de ervaring in de blokhut.

 

Ik zeg hem (opa) dat zijn kleinzoon (Michel), die alleen in het klooster is, weg van zijn familie, dit hem gespiegeld.

Deze jongen in het klooster ervaart precies hetzelfde, Michel, de baby in Michel beaamt dit.

Ik (Loes) zeg opa, deze jongen is geboren om jou te herinneren aan het trauma van jouw jonge jeugd wat je niet verwerkt hebt.

Opa begrijpt het.

Opa begrijpt het daarna op een nog diepere laag.

 

De familie komt samen.

Stapje voor stapje beginnen ze met elkaar te communiceren.

De dochter, de moeder, de vader en het kleinkind het kind van de dochter (Michel).

Ze begrijpen vanuit hun ziel waarom dit heeft moeten plaatsvinden.

Ze doorzien het principe van de natuurwet wat oorzaak en gevolg is.

Papa benoemt ook dat zijn dochter invalide geworden is door de stress van het trauma van haar kind afstaan.

Hij heeft daar tranen bij.

 

Dochter voelt dit ook.

En Michel, de zoon van de dochter, voelt dit ook.

Een cirkel wordt rondgemaakt.

Stapje voor stapje.

Heel bewust stappen mama en opa weer uit het energieveld en uit het lichaam van Michel.

 

Michel vult zichzelf weer met zichzelf op.

 

Lieve Michel,

Ik vind het onvoorstelbaar dapper dat je hiernaar hebt willen kijken.

Daderstukken zien en doorleven is extra moeilijk om te doen, door wat we er over geleerd hebben.

Maar als je het aan het doen bent, kom je altijd tegen, dat een dader niet alleen een dader is. Dit is het pad van de held. Je stapt daarmee uit het drama van het leven om te leven.

Ik wens jou toe dat je de energie van daderschap uit je liefdesrelatie haalt.

Dit heb ik ook aan je benoemd. Ook wens ik je toe dat je met dit soort proceswerk doorgaat.

Ik denk dat er nog heel veel diepere lagen voor jou te door voelen zijn en daardoor ook op te lossen zijn. Ik wens u daarin heel veel succes.

Liefs warme groet Loes.

 

ps. Mag ik met jouw heldenverhaal andere mensen onderwijzen en enthousiasmeren voor het werken met voorouderlijktrauma? Ik denk dat dit een hele mooie casus is voor anderen om van te leren. Als dit mag, mag ik dan jouw eigen voornaam laten staan? Of wil je graag dat ik een andere voornaam gebruik? Zo ja, wil je me dan zeggen welke voornaam je wilt dat ik gebruikt. Hartelijk dank.

 

Michel antwoord in een mail.

Hi Loes

 

Erg bedankt voor de heldere uiteenzetting van onze sessies.

Maakt me weer emotioneel en bewust van alle lagen in het leven.

Deze dag was voor mijn echt magische hoe hij verder verliep.

Voelde me als herboren licht en vrij.

 

Je mag het graag gebruiken en mijn naam mag er in blijven staan ,ben er trots op wat mijn moeder mij nog heeft kunnen geven .

Ik hoop dat we als de tijd er rijp voor is nog een sessie kunnen doen.

Het was fijn jullie te ontmoeten .

Liefdevolle groet Michel